Sem wist nooit wat hij aantrof zodra hij de ruimte instapte. Hij ergerde zich al maanden aan het feit dat de naam van de persoon voor hem achtergehouden werd. Deze keer niet. Deze keer was hij dankbaar dat hij niet van tevoren wist dat zij het was. En zij was het echt. Hij wist niet…
‘Uw vervoersbewijs graag.’ Joyce had de conducteur niet aan zien komen. De trein verminderde al vaart. Ze was bijna thuis. ‘Dat mag’, zei ze verward terwijl ze haastig haar portemonnee zocht in haar tas. ‘maar ik moet er wel hier uit’, voegde ze er voor de zekerheid aan toe. De lange bebaarde man glimlachte vriendelijk…
Jenn opende de deur van het appartementencomplex. Ze wist dat het sneeuwde, maar de witte laag was een stuk dikker dan ze verwacht had. Ze had het laatste uur niet naar buiten gekeken en er was zeker een aantal centimeter bijgevallen in die tijd. Ze glimlachte wanneer ze aan de reden dacht dat ze niet…
Lize zag aan het betraande gezichtje van een van haar kinderen dat het haar tijd was om op te staan. Ze wilde er zo lang mogelijk mee wachten en liet het meisje helemaal naar haar bureau toekomen. Ze kreeg het nog net voor elkaar om de laatste zin van haar dag verslagje af te maken…